Vrijheid van onderwijs

Vrijheid van onderwijs is een recht. Net zo goed als vrijheid van informatie en delen van kennis, Zomaar een aantal kreten? Of de basis van waaruit je moet starten om de kleine planeet, waarop wij verblijven voor iedereen tot een prettige omgeving te maken/houden.
Ons werkveld, de Eerste Hulp en vooral het aan zoveel mogelijk mensen aanleren van de vaardigheden om dit te kunnen doen, heeft zeer veel baat bij deze rechten.
Opgegroeid als Rode Kruiser, met haar 7 grondbeginselen, ben ik al vanaf 1972 als vrijwilliger bij de Eerste hulp betrokken. Ik verbaas me de laatste jaren dan ook, dat zelfs in de Eerste Hulp: de opleiding tot, schaamteloos commercieel wordt uitgebuit. Er worden claims gelegd op de exclusiviteit om opleidingen te mogen geven, examens te mogen afnemen en dit alles tegen inmiddels fors uitgegroeide bedragen. (Er moeten immers een aantal werknemers van kunnen leven!)

Gevolg: de docenten op de werkvloer komen op achterstand. Er is te veel -net weer even andere- lesstof. Er worden steeds meer eisen gesteld aan de wijze, waarop lesgegeven wordt. (Volgens de eigen doctrine!) Maar goede lesmaterialen? Die moet je zelf maar gaan maken of aanschaffen.

Professional
Voor mijn pensionering heb ik mij in de 27 jaar als AVO-docent nauwelijks hoeven inspannen om lesmateriaal te maken. Je had een lesmethode, leerlingboeken, werkbladen, docentenhandleiding, wandplaten, bordschema’s, dia’s, geluidsbanden, films, noem maar op. Ook les-suggesties, compleet met organisatievormen, werden kwistig rondgestrooid.

Flanelbordstroken
Vreemd was het dus voor mij, dat ik in de opleiding tot EHBO-instructeur, mijn eigen flanelbordstroken moest gaan maken. In de voorgeschreven kleuren in een duidelijk handschrift of met letterstempels. Ik heb me altijd afgevraagd waarom de farmaceutische industrie hierin nooit -in overleg met bijvoorbeeld Het Oranje Kruis- prachtige afbeeldingen ter beschikking heeft kunnen/willen stellen aan ons als vrijwilliger.

Ook nu nog zijn de EH-docenten zo gewend aan het zelf maken van hun lesmateriaal, dat ze vinden dat een prachtige Powerpointpresentatie bewerkbaar moet zijn. Ze willen net op die ene dia de tekst iets anders, iets meer naar de persoonlijke smaak! Het is denk ik het gebrek aan prachtige Powerpointpresentaties. Hoewel, nagenoeg elke EH-docent heeft tegenwoordig standaard ‘n USB-stickie op zak, om zoveel mogelijk presentaties te verzamelen! Er is dus al van alles! De creativiteit van een EH-docent is (noodgedwongen?) enorm groot.

Zelf het wiel uitvinden, zelf de uitgevonden wielen aanpassen. Het is iets uit het Eerste Hulp onderwijs, dat ik als docent niet zo goed heb kunnen plaatsen.

Hoe nu verder?
Kunnen we onze koepels dwingen tot samenwerking en eenduidigheid (Eenheid van doctrine)? Kunnen we ze dwingen tot het gratis beschikbaar stellen van het gereedschap voor een goede docent? In de huidige maatschappij denkt men -ik denk onterecht- dat concurrentie de methode is voor prijsbeheersing en kwaliteit. Ik geloof meer in creativiteit, vrijheid van onderwijs, vrijheid van informatie en het onbaatzuchtig delen van kennis. Zo lang hier nog flink winst mee kan worden gemaakt, zullen we individueel moeten roeien met de riemen, die we zelf maken of krijgen aangereikt.

Of zullen we als EH-docenten alles maar samen gaan delen? Als aanzet kunt u op deze site rustig rondkijken. (En reageer, want dat is de functie van dit blog.)